هوا سنگین بود ، نفسهایم به سختی بالا می آمد ،

دل آسمان هم مانند دل من گرفته بود ؛
کاش بغض آسمان بترکد تا مثل بغض من آزارش ندهد .
دلش پر بود ، داشت میغرید ، انگار از همه گلایه داشت ،
میخواست خود را خالی کند ؛
خوش بحال آسمان ، خود را چه راحت خالی میکند ،
چه راحت میگرید و چه راحت آرام میشود ؛
کاش چشمانم آسمانی بود ؛
تمام فضای جنگل پر بود از آواز باران ؛
گاه گاهی صدای کوفتن نوک دارکوبی به تن خسته درختی
کهنه به گوش میرسید.
آسمان هنوزم گریه میکرد ، انگار تمامی نداشت .
من هم بارانی شدم ، بغضم را شکستم ، چشمانم را آسمانی کردم ،
فریاد زدم ، دلم را از گلایه ها خالی کردم ،
دلم را با دل آسمان پیوند زدم .
حال هردو آبی شدیم ، کینه ها را پاک کردیم و آرام گرفتیم 

نظرات شما عزیزان:

يكي ازبچهاي چت ايرانسلي(الهي)

ساعت21:32---13 اسفند 1391

[وب سایت]

سلام خوبين؟وبلاگتون قشنگه اگه ميشه به
منم سربزنين ممنونم مرسي

الهه

ساعت19:02---13 اسفند 1391

[وب سایت]

behzad

ساعت23:49---12 اسفند 1391

[وب سایت]

خیلی مخلصیم که اومدی منم اومدم که یه وقت فک نکنی به قول شریعتی از اون نامردان به صورت مرد هستم نامردی در خون ما نیست
پاسخ:خدانکنه بامرام تر از شما وجود نداره

الهه

ساعت19:27---8 اسفند 1391

[وب سایت]

مهسا جان تورو خدا فکر چشمای ماهم باش . رنگ متن و زمینت چشم رو اذیت میکنه عزیزمپاسخ:سلام عزیزم ببخشید باشه چشم ازاین به بعد با رنگ خوب مینویسم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: